Brunary

БРУНАРИ (pol. Brunary) – nazwy dwóch wsi ukraińskich w powiecie Gorlice zawierały przed 1947 r. słowo Brunary. Brunary Niżne w 1939 r. liczyły 510 mieszkańców (455 Ukraińców, 45 Polaków, 10 Żydów), Brunary Wyżne liczyły 440 mieszkańców (415 Ukraińców, 15 Polaków, 5 Żydów) [Kubijowycz, 24].

HISTORIA
Brunary, potem Brunary Wyżne, lokowane były w 1335 r. [Szematyzm 1936, 37].

Michał Dzwinka wspomina, że w Brunarach „miejscowa nauczycielka wraz ze swym mężem przechowywali 4 starszych Żydów. Niemcy, dowiedziawszy się o tym od Polaka folksdojcza, który miał w tej wsi sklepik, przyszli i rozstrzelali wszystkich: 4 Żydów, nauczycielkę z mężem i 2 małych dzieci” [Ne zakołysujte liudej utopiamy, Bradenton 2014 (wydruk komputerowy) 27].
Parafia
Parafia złożona z Brunar Wyżnych, Niżnych i Jaszkowej, przypisana była do Brunar Wyżnych.

KOMENTARZE

BIBLIOGRAFIA

DZIEDZICTWO UKRAIŃSKIEJ KULTURY MATERIALNEJ
Wyniki monitoringu z lipca 2016 r.

CERKIEW
Świątynie pod wezwaniem św. Michała Archanioła, zapewne z XVIII w., przebudowana w 1831 r. [Kryciński 2003, 92].

KRZYŻE przy drodze
Wokół cerkwi istniał cmentarz. Nagrobki dawne nie zachowały się. W 1940 r. zgodnie z dawną tradycją koło świątyni pochowany został ks. Antonij Pohorecki. Przyczyną śmierci kapłana ur. w 1904 r. było ciężkie pobicie w obozie koncentracyjnym Rzeczpospolitej Polskiej w Berezie Kartuskiej. Tablica w języku polskim prawdopodobnie nie jest oryginalna.

CMENTARZ koło cerkwi


CMENTARZ nowy
Cmentarz greckokatolicki w znacznej części zniszczony celu przystosowania do pochówków łacińskich w ramach parafii utworzonej w 1951 r.