Radoszyce*

РАДОШИЦІ (pol. Radoszyce) – do 1947 r. wieś ukraińska w powiecie sanockim. W 1939 r. liczyła 1230 mieszkańców: 1150 Ukraińców, 45 Polaków, 35 Żydów [Kubijowycz, 75].

HISTORIA

Po deportacji części mieszkańców Ukraińców do Ukraińskiej SRR w latach 1945–1946 Wojsko Polskie w 1947 r. w ramach deportacji o kryptonimie „Wisła” wygnało ze wsi na tzw. Ziemie Odzyskane 163 obywateli RP narodowości ukraińskiej [Akcja „Wisła” 2013, 10].

WSPOMNIENIA

Fragment relacji Jewy Paraszczak-Kołhało o mordzie na Ukraince w Radoszycach

[…] Rano, 6 kwietnia 1946 r., Wosjko Polskie wjechało do wsi Radoszyce, prawie bezludnej, ponieważ większość z nich znajdowała się w lesie Barani pod granicą czechosłowacką […]. […] W tym czasie Jurko Harhaj-Barański z dziewczyną Teklą Łapihuską wrócił z lasu, żeby wziąć coś z domu. Złapali ich dwa polscy wojacy i zaprowadzili za most kolejowy na Łysą Górę. Jeden z wojaków nastawił karabin, chcąc zastrzelić Jurka, ale Tekla podbiła karabin, a Jurko wskoczył w rów i krzakami uciekł. A uroczą dziewczynę spotkała straszna tragedia. Zostałą nie tylko zgwałcona, ale jeszcze połamali jej ręce i nogi, odcięli uszy, wykłuli oczy. […]

Źródło: J. Paraszczak-Kołhało, s. Radoszyci, w: Deportaciji…, t. 3: Spohady, Lwiw 2002, s. 384.

KOMENTARZE

DZIEDZICTWO UKRAIŃSKIEJ KULTURY MATERIALNEJ

Wyniki monitoringu z

CERKIEW

Nie możemy wyświetlić tej galerii.

KAPLICZKI

Nie możemy wyświetlić tej galerii.

KRZYŻE

Nie możemy wyświetlić tej galerii.

CMENTARZ

Nie możemy wyświetlić tej galerii.

ZABUDOWA

Nie możemy wyświetlić tej galerii.

BIBLIOGRAFIA