РАДОШИЦІ (pol. Radoszyce) – do 1947 r. wieś ukraińska w powiecie sanockim. W 1939 r. liczyła 1230 mieszkańców: 1150 Ukraińców, 45 Polaków, 35 Żydów [Kubijowycz, 75].
HISTORIA
Po deportacji części mieszkańców Ukraińców do Ukraińskiej SRR w latach 1945–1946 Wojsko Polskie w 1947 r. w ramach deportacji o kryptonimie „Wisła” wygnało ze wsi na tzw. Ziemie Odzyskane 163 obywateli RP narodowości ukraińskiej [Akcja „Wisła” 2013, 10].
WSPOMNIENIA
Fragment relacji Jewy Paraszczak-Kołhało o mordzie na Ukraince w Radoszycach
[…] Rano, 6 kwietnia 1946 r., Wosjko Polskie wjechało do wsi Radoszyce, prawie bezludnej, ponieważ większość z nich znajdowała się w lesie Barani pod granicą czechosłowacką […]. […] W tym czasie Jurko Harhaj-Barański z dziewczyną Teklą Łapihuską wrócił z lasu, żeby wziąć coś z domu. Złapali ich dwa polscy wojacy i zaprowadzili za most kolejowy na Łysą Górę. Jeden z wojaków nastawił karabin, chcąc zastrzelić Jurka, ale Tekla podbiła karabin, a Jurko wskoczył w rów i krzakami uciekł. A uroczą dziewczynę spotkała straszna tragedia. Zostałą nie tylko zgwałcona, ale jeszcze połamali jej ręce i nogi, odcięli uszy, wykłuli oczy. […]
Źródło: J. Paraszczak-Kołhało, s. Radoszyci, w: Deportaciji…, t. 3: Spohady, Lwiw 2002, s. 384.
KOMENTARZE
DZIEDZICTWO UKRAIŃSKIEJ KULTURY MATERIALNEJ
Wyniki monitoringu z
CERKIEW
Nie możemy wyświetlić tej galerii.
KAPLICZKI
Nie możemy wyświetlić tej galerii.
KRZYŻE
Nie możemy wyświetlić tej galerii.
CMENTARZ
Nie możemy wyświetlić tej galerii.ZABUDOWA
Nie możemy wyświetlić tej galerii.BIBLIOGRAFIA